12 t/m 18 juni Santiago - Santiago 201 km

12 juni  Santiago - Negreira 22 km
Na overnachting in Albergue Seminario Menor (€ 12,-) 's ochtends vroeg weer op stap. Snel de stad uit, paadjes en landweggetjes. Halverwege een paar bars. Daarna nog een flinke steile klim en afdaling naar rivier. Uitstekend gegeten in Bar Imperial (naast gemeentehuis Ayuntamiento), van harte aanbevolen! Overnachting in gemeentelijke albergue (€ 5,-). 's Avonds uiteraard weer voetbal gekeken.

13 juni  Negreira - Olveiroa 33 km
Weer een mooie wandeling over paadjes en landweggetjes. Meerdere bars onderweg, waar ze alleen broodjes serveren (en drank natuurlijk). Eerste plek waar je echt kon eten was 3 km vóór Olveiroa, waar ik gelukkig tijdig (15.30 uur) aankwam. Gemeentelijk albergue in Olveiroa was al vol, maar er is ook een prima particuliere albergue waar wel plaats was (€ 12,-). Daar Nederland zien verliezen van Duitsland.

14 juni  Olveiroa - Muxia  32 km
Tocht begint in stromende regen, dus beenkappen en poncho aan. Na 5 km een bar, alle pelgrims maken daar een stop. Een Deense vrouw begint te zingen 'I'm singing in the rain'. Iedereen lacht en danst. Verder maar weer. Na een kilometer verdeelt de route zich, links gaat naar Finisterre (die route neemt iedereen), rechts naar Muxia. Die route neem ik. Na 4 km Dumbria, weer even schuilen in café en verder maar. Om 12.30 uur in dorpje Senande regent het nog steeds en besluit in de bar te gaan eten. Prima biefstuk met een karafje wijn. Dat blijkt ook invloed op de weergoden te hebben, want als ik buitenkom is het opgehouden met regenen. Met de wijn in de benen is het nog een flinke tippel naar Muxia, maar erg mooie wandeling. Om 17.00 uur aangekomen en ingecheckt in gemeentelijke albergue (€ 5,-). Kleren wassen en te drogen hangen, de beroemde kerk op de klip bekeken en 's avonds voetbal.

15 juni  Muxia - Finisterre  30 km
Begonnen met een dreigende lucht die zich snel vertaalt in fikse regen, die de hele dag niet zal ophouden. Dus meteen de beenkappen en poncho aan. Soms harde striemende regen met veel wind, soms wat minder. Als het heel erg is, ga ik in een bushokje zitten schuilen en eet mijn gedroogde vijgen. Een Duitse passeert me, maar ze wil niet schuilen want ze wil geen 'kou vatten'. Als het ergste voorbij is, ga ik ook maar weer verder. Halverwege in het dorpje Lires is een hostal en bar. Daar tref ik de Duitse weer, die maar een kamer in hostal genomen heeft. Ze liep op trainers en haar voeten waren doorweekt. Zo zie je maar. Ik kon het Engelse gezegde debiteren 'there is no bad weather, only bad equipment', waar ze gelukkig om kon lachen. Ik heb in de bar een bier gedronken en een broodje gegeten en verder door de regen. Als een verzopen kat kwam ik in Finisterre aan. Onder de poncho word je net zo nat van het zweet als daarbuiten van de regen. Gelukkig hield mijn poncho wel de rugzak droog en door de beenkappen bleven ook mijn voeten droog, maar verder was alles zeiknat. Ingecheckt in gemeentelijke albergue (€ 5,-) en kon ik droge spullen aantrekken. Van de dorp Fisterra is het nog 3 km langs de weg naar de kaap en vuurtoren met km paal 0: het echte einde van de aarde. Dat laatste stuk heen en weer heb ik me voor € 5,- met een taxi laten brengen, foto's gemaakt en snel terug. 's Avonds voetbal.

vuurtoren kaap Finisterre

kilometerpaal 0

16 juni  Finisterre - Olveiroa 31 km
Gelukkig is het weer opgeknapt. Mooie wandeling eerst langs het strand. De meeste pelgrims die vanuit Santiago doorlopen eindigen in Finisterre en nemen dan de bus terug. Ik liep dus nu tegen de stroom in. Ik heb ze niet geteld, maar ik schat dat ik ongeveer 200 pelgrims per dag tegenkwam, 180 keer 'bon camino' hoorde en zei en een paar verbaasd stopten en vroegen of ik niet de verkeerde kant opliep. Dat was weer aanleiding voor een praatje. De bewegwijzering van de camino is er ook op gericht dat je naar Finisterre loopt en niet omgekeerd. Bij kruisingen wijzen de Jacobsschelpen naar Finisterre, maar hoe dan omgekeerd te lopen. Als vuistregel geldt dat, als bij een driesprong de Jacobsschelp rechts van de weg staat, je linksaf moet en als die links van de weg staat, je rechtsaf moet. Gecompliceerder wordt het bij een kruispunt of vijfsprong. In Cee, een grote plaats, raakte ik de weg kwijt. Behulpzame lieden die me de weg wezen stuurden me langs de grote weg, wat niet een omweg was maar minder leuk. Na 10 km toch weer op de camino en ingecheckt in de gemeentelijke albergue in Olveiroa (€ 5,-).

kaap Finisterre

17 juni Olveiroa - Negreira  33 km
Er was voorspeld dat het 's middags weer zou gaan regenen en niet zo'n klein beetje ook. Dus met de eerste wekkertjes opgestaan en vóór 7 uur al op stap. Toch bleef ik de regen niet voor. Het ging plenzen. En als je dan met die verdomde ponchocapuchon voor je ogen de terugweg niet goed vindt (een paar dagen geleden in de zon zag het er allemaal heel anders uit) en je loopt een paar kilometers verkeerd, dan valt er wel een vloek. Met etenstijd in Negreira, gegeten en gedronken in ingecheckt in albergue San José (€ 12,-), een uitstekende particuliere herberg met o.a. wasdroger waar ik dankbaar van gebruik maakte.

18 juni Negreira - Santiago  22 km
Mooi wandelweer. Niet meer verkeerd gelopen.
Al met al is dit een heel mooie route om in 7 dagen te lopen. Veel mensen liepen met een gidsje, dat je bij het toeristenburo kunt krijgen. Ik ben gewoon begonnen bij de kathedraal in Santiago en heb me laten verrassen.

19 juni Santiago - Santigo 10 km

Gisteren voor de tweede keer deze reis in Santiago aangekomen. Na 17 dagen gelopen te hebben vandaag rustdag. Morgen vlieg ik naar Nederland. Om de benen toch even te strekken 5 km de stad uit- en weer ingelopen via de Camino Francés en ik kan zeggen dat van de 4 wandelroutes Santiago in en uit (Camino Francés, Camino Portugés, Via de la Plata en de route naar Kaap Finisterre) de laatste de mooiste is. Vanaf de kathedraal 2 straten door, een parkje, een riviertje over en je bent meteen in het buitengebied zonder verkeer. Het laatste stukje Camino Francés lopen was wel een aparte ervaring. Als je tegen de stroom inloopt, lijkt het wel de Vierdaagse zo druk. In een uur ben ik meer wandelaars tegengekomen dan teruglopend uit Finisterre in een dag. Ook viel op dat niemand meer groet. Iedereen loopt gehaast het laatste stuk naar de kathedraal.
Daarna weer naar de pelgrimsmis, waar ik nu voor het eerst het wierookvat heen en weer heb zien zwaaien. Het was wel indrukwekkend. Ik heb er foto's van. Antonio (met wie ik een dag liep en die alles over de Camino weet) had me verteld, dat ze alleen het wierookvat laten slingeren als er voor wordt betaald. Dat gebeurt soms door een groep wandelaars of een televisieploeg.

11 juni Concello Teo - Santiago 14 km

Vanmorgen weer met regen begonnen. Het was gelukkig niet zo ver meer. Om half twaalf was ik bij de kathedraal voor de abrazo van Santiago. Daarna pelgrimsmis bijgewoond. Overnacht in albergue Seminario Menor (€ 12,-), morgen ga ik verder naar Kaap Finisterre.

aankomst Santiago in regen

Seminario Menor

slaapzaal

kathedraal Santiago

10 juni Caldas de Reis - Concello Teo 30 km

Iedere bar in Spanje heeft voetbal op TV. Dus ik zag gisteravond Nederland van Denemarken verliezen en Portugal van Duitsland. De volgende ochtend regen, geen bar open voor ontbijt. Poncho en beenkappen aan en op stap. Het zou een mooie wandeling zijn, als het niet zo nat was. Na 5 km eerste bar voor koffie en omelet. Langzaam knapte het weer een beetje op en ik was net een beetje droog, toen ik al bij Padron was, de voorziene overnachtingsplaats. Daar lekker gegeten en maar doorgelopen tot een volgende albergue 14 km verderop. Op het eind begon het weer flink te regenen, dus niet droog aangekomen. Ik was net op tijd om Spanje gelijk te zien spelen tegen Italië.

markt Padron

asbestbehandeling op zijn Spaans

9 juni Pontevedra - Caldas de Reis 24 km

Vanmorgen gingen om 6 uur pas de eerste wekkertjes, dus uitgeslapen. Ik ben zelf blijven liggen tot half acht en voor achten vertrokken. Eerst de stad door en gestopt voor koffie en broodje kaas. Mooie afwisselende wandeling over achterafweggetjes, een paar verbindingsstukken via de grote weg.
Als je in Spanje rond etenstijd (2 uur 's middags) een dorp binnenkomt en aan een willekeurige voorbijganger vraagt: ¿donde se come bien?, dan word je gegarandeerd naar de beste plek gestuurd. Nou vandaag was het weer bien! Ik vroeg bij het eten om een karafje wijn en kreeg een fles uitstekende lokale wijn die natuurlijk niet halfleeg kon blijven. Na het eten een koffie met chipito en daarna ingecheckt in de albergue, waar deze pelgrim eerst een flinke middagdut deed en nu een rondwandeling met bezoek aan het plaatselijk internetcafé.
Het regiem in de albergues onderweg is overal hetzelfde. Je kunt binnenkomen tussen 13.00 en 22.00 uur, daarna gaat de deur op slot. Je betaalt € 5,- en krijgt een weggooibare matrasovertrek en kussensloop (hygienisch). Je slaapt in een grote slaapzaal met stapelbedden, douches prima, je kunt je vuile kleren met de hand wassen en te drogen hangen en vóór achten moet je weer opkrassen. Morgen verder.

huis met jacobsschelpen

nog bijna 59 km

Caldas de Reis

8 juni Redondela - Pontevedra 18 km

Genoten van de wandeling vandaag, maar minder van de nachtrust ervoor. Dat kwam niet door het dorpsfeest (waar we niets van hoorden), maar door mijn medepelgrims. Antonio heeft gelijk, hij zegt: hoe dichter je bij Santiago komt, des te meer haast krijgen de mensen. Vannacht om half vier, nog pikdonker, staan een man en vrouw op, zaklantaarns aan, zogenaamd zacht pratend, hun rugzakken in te pakken en vertrekken. Iedereen wakker natuurlijk. Even later een ander (die denkt ik ben toch wakker), ook zaklantaarn aan, heen en weer schijnen (ze zouden mensen moeten verbieden een zaklantaarn in de albergue mee te nemen), rugzak pakken, naar de wc, en daarna de volgende en vervolgens bijna iedereen, alles met veel geroezemoes. Ik had echt geen zin in het donker mijn spullen te pakken en probeerde me slapende te houden. Toen ik om kwart voor acht vertrok, was ik één van de laatsten. Na een koffie en een tosti en even later zoveel vogels horen fluiten, dan is het nachtleed snel voorbij. Mooie wandeling door landelijk gebied met 2 klimmetjes. Een paar noodzakelijke asfaltkruisingen en ook Pontevedra binnenlopen is minder, maar de wandeling krijgt een 7 van mij. Ingecheckt in albergue in Pontevedra (€ 5,-), daarna eerst internetcafé voor dit verslag en dan de stad in.
Mijn voeten doen het prima, ik heb mijn camino-stappers van vorig jaar aan (dus goed ingelopen). Na dag 3 (32 km in brandende zon) was ik erg moe, met dag 4 en 5 kwam ik een beetje bij en bij dag 6 met 32 km deerde me niets meer. Ik ben over mijn vermoeidheid heen.

7 juni Tui - Redondela 32 km

Als je op het aantal religieuze gebouwen afgaat is Tui een gelovige plaats. Gisteren de kathedraal en museo diocesano bezocht en mis bijgewoond in de kerk van Franciscus. Vanmorgen om 8 uur vertrokken, passeerde ik een nonnenklooster, waar ze juist een dienst hielden. Deur was op slot, maar ik kon door het raam kijken. Ze zongen mooi maar het deed middeleeuws aan. In deze wandeling zaten mooie stukken (vooral begin en eind), maar ook erg veel asfalt en halverwege een eindeloos stuk langs een bedrijventerrein en net toen ik dacht het is voorbij kwam er weer een bedrijventerrein. Dus het was zeer afwisselend, veel bedrijvigheid gezien, maar ook veel lawaai en verkeer.
Als je daarna weer vogels hoort zingen een verademing. Na 8,5 uur lopen ingecheckt in de albergue in Redondela (€ 5,-). Hier is vanavond een dorpsfeest, maar albergue sluit al om 10 uur en we moeten vóór 8 uur morgenochtend weg zijn, dus dat wordt weer niet beesten vanavond. Op de een of andere manier is het me gelukt een aantal foto's van de eerste dagen bij vorige pagina's te uploaden.

houtzagerij

vogelverschrikkers (boven: pelgrim!)

Romeinse mijlpaal